diri — sif. 1. Canı olan, canlı, sağ, yaşayan (ölü ziddi). Diridir, ölməmiş Simon hala; Ona fürsət verərmiyim? H. C.. // Öldürülməmiş, başı kəsilməmiş, canı çıxmamış. Diri quş. Diri balıq. – <Quşu> diri z. saxlamaq niyyəti ilə üsulluca çantaya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diribaş — sif. Cəld, çevik, zirək, bacarıqlı. <İskəndər bəy:> Xala, sən nə diribaş qarısan? N. V.. <Qəhrəman:> Yoldaşlarımın biri nazik, arıq, alagözlü, . . qarasaçlı, diribaş bir qız idi. H. N.. Laçın hələ yeddicə yaşında ikən, çox diribaş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hörmətcillik — is. Hörmətcil adamın xasiyyəti; hörmət etmə, ehtiram bəsləmə; hörmətkarlıq. Əlyarov qarının bu yaşda belə əlli ayaqlı tərpənməyini, hörmətcilliyini görəndə istər istəməz yumşalıb gülümsündü. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iz — is. 1. İnsan və ya heyvan ayağından səth üzərində qalan nişanə; ləpir. Canavar izi. Qarın üstündə dovşan izi var. – Talada quzu gördüm; Bir maral izi gördüm; Endim bulaq üstünə; Sevdiyim qızı gördüm. (Bayatı). Dəvə ləpirindən, ayaq izindən;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kütbeyin — bax kütbaş. Kimisi avam olur; kütbeyin, cahil olur; Kimi əlli ayaqlı; hay haray, paxıl olur. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaman — sif. 1. Pis. Yaman arvadlının evi cəhənnəmdir. (Ata. sözü). Biçarə münəccimbaşı yaman z. halda idi. M. F. A.. Bu dünyada üç şey başa bəladı; Yaman oğul, yaman arvad, yaman at. A. Ə.. Saldız axırda yaman halə məni. M. Ə. S.. 2. Rəhmsiz, insafsız,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti